Φωτογραφίες-ντοκουμέντο από το πειστήριο με το οποίο η Ρούλα Πισπιρίγκου δολοφόνησε την άτυχη Ίριδα, τις πρωινές ώρες της 21ης Μαρτίου 2021, ενώ το μόλις έξι μηνών βρέφος κοιμόταν στην κούνια του, αποκαλύπτει η «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ».
Του ΠΕΤΡΟΥ ΚΟΥΣΟΥΛΟΥ
Πρόκειται για το διαβόητο πανάκι (σε μέγεθος παιδικής σαλιάρας) με τα αρκουδάκια, το οποίο προσέφερε ασφάλεια και κρατούσε συντροφιά στο βρέφος (ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες), που μετατράπηκε -σύμφωνα με το πόρισμα των κ.κ. Καρακούκη και Καλόγρηα- σε δολοφονικό όπλο στα χέρια της κατηγορουμένης μπροστά στα μάτια (ενδεχομένως) της Τζωρτζίνας. Το συγκεκριμένο πειστήριο καταμαρτυρά τον εφιαλτικό θάνατο της Ίριδας που δεν πρόλαβε να αρθρώσει τις πρώτες συλλαβές της προτού φύγει από τη ζωή.
Από τον περασμένο Μάιο βρίσκεται στη διάθεση του Ανθρωποκτονιών, ενώ στη συνέχεια ετέθη υπόψη των πραγματογνωμόνων της Εισαγγελίας, οι οποίοι προχώρησαν σε τεστ DNA ταυτοποιώντας το αίμα που υπάρχει διάσπαρτο επάνω του με εκείνο του βρέφους. Σύμφωνα με τους ερευνητές της υπόθεσης αποτελεί το πλέον συγκλονιστικό πειστήριο της βρεφοκτονίας, ενώ στην έκθεση Καρακούκη – Καλόγρηα συνδυάζεται με τις κακώσεις που προκλήθηκαν ενώ η Ίριδα βρισκόταν εν ζωή και συγκεκριμένα την πληγή στον στοματικό βλεννογόνο, στο άνω χείλος του στόματος.
Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο πειστήριο παραδόθηκε στην Αστυνομία σε δεύτερο χρόνο μετά τον θάνατ0-δολοφονία της Ίριδας. Παρόντες στο σπίτι της οδού Μπιζανίου ήταν η Ρούλα Πισπιρίγκου, η αδελφή της Δήμητρα και ο Μάνος Δασκαλάκης, όταν εντόπισαν το πανάκι στο προσκέφαλο της κούνιας. Υπενθυμίζεται ότι δύο μήνες μετά την παράδοσή του στις Αρχές και βάσει των διαλόγων που αποκάλυψε η «Μ», η κατηγορουμένη το ζήτησε πίσω από την ιατροδικαστή Πάτρας Αγγελική Τσιόλα, επικαλούμενη ένα κακό όνειρο που είχε δει! Ουσιαστικά η Πισπιρίγκου, τη στιγμή που είχε δώσει όλα τα πράγματα των νεκρών παιδιών της, ζητούσε να πάρει πίσω το μακάβριο ενθύμιο με τις διάσπαρτες κηλίδες αίματος, διαισθανόμενη προφανώς ότι κάποια στιγμή θα μπορούσε να αποτελέσει «όπλο» στα χέρια των Αρχών, όπως και έγινε. Το πανάκι λοιπόν «μίλησε» και αυτά που αποκάλυψε μόνο ανατριχίλα και απέχθεια προκαλούν!
Οι ερευνητές της υπόθεσης είναι πεπεισμένοι ότι εκείνο το πρωινό, λίγο πριν ή μετά τις 07.00 το πρωί, η κατηγορουμένη με την πρόφαση ότι ήθελε να βάλει την πιπίλα στη μικρή Ίριδα την έπνιξε με το πανάκι αποφράσσοντας το στόμα και τις αεροφόρες οδούς του βρέφους και προκαλώντας έναν εφιαλτικό, ασφυκτικό θάνατο, ο οποίος ενδεχομένως διήρκεσε ένα λεπτό. Υπενθυμίζεται ότι η Ίριδα είχε, μεταξύ άλλων, και εντόνου βαθμού πνευμονικό οίδημα, πνευμονορραγία και ασφυκτικές κηλίδες στους πνεύμονες, κάτι που διαπιστώθηκε τόσο από την ιατροδικαστή Τσιόλα όσο και από τους Καρακούκη και Καλόγρηα. Περαιτέρω, αμφότεροι οι κ.κ. Καρακούκης και Καλόγρηας με την πραγματογνωμοσύνη τους απέκλεισαν ως αιτία θανάτου την αγενεσία φλεβόκομβου, όπως και η κυρία Τσιόλα με τη συμπληρωματική κατάθεση που έδωσε στο Ανθρωποκτονιών.
Οι επτά κηλίδες
Το πλέον εξοργιστικό της υπόθεσης είναι ότι η μικρή Ίριδα ουδέποτε θα μπορούσε να φανταστεί ότι το αγαπημένο της ενθύμιο με τα αρκουδάκια θα μετατρεπόταν σε δολοφονικό όπλο στα χέρια της αποκαλούμενης μητέρας της. Τα συγκεκριμένα πανάκια δίνονται από τις μαμάδες στα βρέφη ως «νάνι» και εκείνα τα αναζητούν ως ασφάλεια. Δηλαδή πρόκειται για αντικείμενο που χρησιμοποιούν τα βρέφη προκειμένου να νιώθουν ασφάλεια κατά τη διάρκεια του ύπνου. Απαλά, χνουδωτά αρκουδάκια, σκυλάκια, κουκλάκια, πετσετούλες, σεντονάκια, κουβερτούλες συνιστούν μικρά «φετίχ» που έχουν τη δική τους θέση στις παιδικές ζωές και τη δική τους αυτόνομη οντότητα στα παιδικά μυαλουδάκια. Η ύπαρξή τους τα ηρεμεί, ενώ η απώλειά τους μπορεί να ταράξει τον ψυχισμό τους. Σχεδόν όλα τα παιδιά κατά καιρούς προσφεύγουν σε διάφορα αντικείμενα που τους προσφέρουν «παρηγοριά». Τον ρόλο του παρηγορητή μπορεί να παίξει οτιδήποτε κάνει το παιδί να αισθάνεται ήρεμο και ασφαλές.
Έτσι η Ίριδα, ένα βρέφος που συνδέθηκε με το πανάκι, καθώς το είχε σε ευχάριστες στιγμές, που αισθανόταν αγάπη, ζεστασιά και ασφάλεια, και το κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά της μέσα στην κούνια της, έμελλε να δολοφονηθεί με αυτό τη στιγμή που κοιμόταν! Αλήθεια, ποια μητέρα, ποιος άνθρωπος το κάνει αυτό;
Στις φωτογραφίες-ντοκουμέντο που αποκαλύπτει η «Μ» παρατηρούνται οι επτά καστανέρυθρες κηλίδες, οι οποίες κατά τους πραγματογνώμονες κ.κ. Καρακούκη και Καλόγρηα αφορούν κηλίδες αίματος από το εσωτερικό τραύμα του στόματος και κατά την κυρία Τσιόλα κηλίδες οροαιματηρού υγρού, από το έντονο πνευμονικό οίδημα που προκλήθηκε λόγω της ασφυξίας στην Ίριδα. Ανάμεσα στο πόρισμα το οποίο παραδόθηκε στην Εισαγγελία και την κατάθεση της κυρίας Τσιόλα προκύπτει μια επουσιώδης διάσταση σε ό,τι αφορά τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε το φονικό πανάκι.
Ο κ. Καρακούκης και ο κ. Καλόγρηας ισχυρίζονται ότι το συγκεκριμένο πειστήριο εισήλθε βίαια μέσα στο στόμα της Ίριδας προκαλώντας της την πληγή στον βλεννογόνο και ότι οι κηλίδες με το αίμα οφείλονται στα αιμορραγούντα τραύματα του εσωτερικού χείλους. Από την πλευρά της η κυρία Τσιόλα εκτιμά ότι η κατηγορουμένη έφραξε το στόμα και τη μύτη του μωρού προκαλώντας του πνευμονικό οίδημα και ασφυξία, με αποτέλεσμα να εκρέει από το στόμα της Ίριδας αραιωμένο αίμα, το οποίο στη συνέχεια η δράστιδα σκούπισε με το πανάκι! Από τα φωτογραφικά ντοκουμέντα που βρίσκονται στη διάθεση της «Μ» παρατηρούνται ξεκάθαρα οι κηλίδες, οι οποίες είναι εξαιρετικά ανοικτής ερυθράς χροιάς και όχι ερυθρόφαιης όπως το καθαρό αίμα.
Άρα, ερευνητές της υπόθεσης χαρακτήριζαν πολύ πιθανό οι κηλίδες να οφείλονται σε αιμορραγικό πνευμονικό οίδημα, που εξέρρεε από το στόμα του παιδιού κατά τα στάδια του εργώδους και εφιαλτικού θανάτου που βίωσε εξαιτίας της ασφυκτικής δολοφονίας. Άλλωστε στην ιατροδικαστική της έκθεση η ιατροδικαστής Πατρών περιέγραψε την πληγή στο εσωτερικό του στόματος ως τραύμα χωρίς έτερα ευρήματα.
Σοκ
Σε κάθε περίπτωση, το συγκεκριμένο πειστήριο/εύρημα προκαλεί σοκ διότι είναι το αντικείμενο που απέφραξε τις αεροφόρους οδούς του βρέφους, ανεξαρτήτως πού τοποθετείται εκτός ή εντός του στόματος, διότι αμφότεροι οι πραγματογνώμονες κ.κ. Καρακούκης και Καλόγρηας αλλά και η κυρία Τσιόλα οδηγούνται στην ασφαλή διάγνωση της ασφυξίας, μέσω απόφραξης των έξω στομίων των αεροφόρων οδών, και το πανάκι (δηλαδή το «νάνι» του παιδιού) έχει καταστεί το αντικείμενο που τερμάτισε τη ζωή του παιδιού μετά τη δολοφονική απόφαση που έλαβε η Πισπιρίγκου, λίγα 24ωρα μετά τον μεγάλο τσακωμό με τον Μάνο Δασκαλάκη και την αποχώρηση του δεύτερου από τη συζυγική στέγη της οδού Μπιζανίου.
Σε ό,τι αφορά το επιχείρημα το οποίο προσπαθεί, όψιμα, να προβάλει η πλευρά της κατηγορουμένης, ότι δηλαδή παραδόθηκε το πανάκι στην Αστυνομία και δεν «καταστράφηκε» ή απεκρύβη, οι ερευνητές της υπόθεσης δίνουν την εξής απλή απάντηση: Κατά τον χρόνο ανεύρεσης του συγκεκριμένου πειστηρίου, που συνδέεται αιτιωδώς με το έγκλημα, παρόντες ήταν ο Μάνος Δασκαλάκης, η κατηγορουμένη και η Δήμητρα Πισπιρίγκου. Προφανώς, όπως λένε, η κηλίδωσή του ήταν τόσο έντονη, όπως άλλωστε μαρτυρείται από τις φωτογραφίες-σοκ που δημοσιεύουμε, που συνεπώς προξένεψε εντύπωση, και αυτός ήταν ο λόγος που το ζεύγος συναίνεσε να παραδοθεί από τη Δήμητρα στις Αρχές, σε μια προσπάθεια της Πισπιρίγκου να δείξει ότι δεν έχει συμμετοχή σε κάτι επιλήψιμο ως προς τον θάνατο της κόρης της.
Άλλωστε η ίδια η κυρία Πισπιρίγκου δεν σκηνοθέτησε μόνο ότι δεν φοβάται το πανάκι (σε μεταγενέστερο χρόνο άλλαξε γνώμη και προσπάθησε να το ζητήσει πίσω), αλλά χρησιμοποίησε την αδελφή της σε ενδεχόμενο ξεκάρφωμα « ως άλλοθι», διότι η Πισπιρίγκου ξύπνησε στο πρώτο πρωινό κλάμα και έβαλε «υποτίθεται» την πιπίλα, ενώ μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα το σκότωσε με ασφυξία και με χρησιμοποίηση του αντικειμένου που το παιδάκι εμπιστευόταν (το πανάκι), και μετέπειτα-απρογραμμάτιστα ζήτησε από εκείνη να πάει να το ξυπνήσει σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Άλλωστε ο σχεδιασμός απόκρυψης του εγκλήματος προκύπτει και από την αναφορά της στην ώρα θανάτου της Ίριδας, επικαλούμενη τάχα επικοινωνία με την κυρία Τσιόλα και τοποθέτηση ώρας θανάτου τη χρονική στιγμή που τη βόλευε, αρκετά μετά τις 07.30 που έβαλε την πιπίλα, περίπου ώρα 09.00. Άρα από κάθε πλευρά, εξηγούν στην «Μ» πρόσωπα που χειρίζονται την υπόθεση, προκύπτουν η μεθοδικότητα, η νηφαλιότητα και η διαχείριση των καταστάσεων από τη Ρούλα Πισπιρίγκου.
Ασφυξία
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η ιατροδικαστής Πάτρας Αγγελική Τσιόλα, η οποία είχε εξετάσει το βρέφος βάζοντας ως διπλή αιτία θανάτου την αγενεσία φλεβόκομβου και το πνευμονικό οίδημα, έναν χρόνο μετά άλλαξε τη διάγνωσή της, καθώς όπως κατέθεσε στο Ανθρωποκτονιών ο θάνατος της Ίριδας οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια, και δη ασφυξία, απορρίπτοντας παράλληλα (όπως και οι κ.κ. Καρακούκης και Καλόγρηας) την αγενεσία φλεβόκομβου ως αιτία θανάτου. Υπενθυμίζεται ότι στην παθολογοανατομική της έκθεση η κυρία Αντιγόνη Μητσέλου, η οποία όψιμα μέσω συνεντεύξεών της κάνει λόγο για εμφανή ασφυκτικά σημάδια στην έκθεσή της, τα οποία δεν ερμηνεύτηκαν σωστά από την κυρία Τσιόλα, είχε προχωρήσει στην υπερσπάνια διάγνωση του φλεβόκομβου και μάλιστα με βιβλιογραφική τεκμηρίωση.
Μάλιστα, στις αρχικές συνεντεύξεις της, λίγο μετά τον θάνατο-δολοφονία της Τζωρτζίνας, διερρήγνυε τα ιμάτιά της ότι το βρέφος κατέληξε εξαιτίας του σπάνιου καρδιακού νοσήματος. Στη νέα της κατάθεση η κυρία Τσιόλα, απελευθερωμένη όπως χαρακτηριστικά έγραφε στις επιστολές της, από την ολοκλήρωση του γονιδιακού ελέγχου και τον αποκλεισμό των παθολογικών αιτιών θανάτου, ανέλυσε το σύνολο των ευρημάτων που κατέγραψε στην ιατροδικαστική της έκθεση καταλήγοντας στην εγκληματική ενέργεια. Προηγουμένως είχε εξετάσει το συγκεκριμένο πανάκι, ενώ (ευτυχώς) δεν ενέδωσε στην παράκληση της Πισπιρίγκου να της το επιστρέψει, αξιολογώντας το προφανώς ως εξαιρετικά σημαντικό πειστήριο.
Μετά την παράδοση του πορίσματος-κόλαφου των πραγματογνωμόνων της Εισαγγελίας δεν προκύπτει η παραμικρή αμφιβολία ότι η Ίριδα δολοφονήθηκε με απόφραξη της μύτης και του στόματος με τη χρήση του πανιού, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η αναπνευστική λειτουργία. Ερευνητές της υπόθεσης επεσήμαναν ότι η απόφραξη της μύτης και του στόματος καθώς και η δολοφονία με χρησιμοποίηση ενός αντικειμένου που εμπιστευόταν και αγαπούσε το βρέφος συναντάται ιδιαίτερα συχνά στις βρεφοκτονίες. Σύμφωνα με τα βιβλία ιατροδικαστικής στα οποία ανέτρεξε η «Μ», τα ευρήματα που αναζητούνται είναι χαρακτηριστικές κακώσεις, ιδιαίτερα γύρω από τους ρώθωνες και το στόμα, όπως αμυχές, εκχυμώσεις, εντυπώματα από τα άκρα των δακτύλων του δράστη. Η Ίριδα, εκτός του εκζέματος (δηλαδή, δερματοπάθειας πέριξ των χειλέων), σε άλλο σημείο εντός της στοματικής κοιλότητας επί του στοματικού βλεννογόνου έφερε όλως πρόσφατη κάκωση/τραύμα αφού διαπιστώθηκε λύση της συνεχείας του δέρματος. Παράλληλα διαπιστώθηκε εντόνου βαθμού οίδημα πνευμόνων και έντονη πνευμονική συμφόρηση και πιθανόν το οροαιματηρό υγρό να εξήλθε από του στόματος είτε σε προσπάθεια μαλάξεων είτε και κατά τη βίαιη/δολοφονική ενέργεια.
Σύμφωνα με την ιστολογική εξέταση των πνευμόνων της Ίριδας, χωρίς καμία αμφιβολία προκύπτει ότι διαπιστώθηκαν διάσπαρτες στικτές αιμορραγικές διηθήσεις, δηλαδή διαπιστώθηκαν ασφυκτικές κηλίδες. Σημειώνουμε ότι σύμφωνα με τα ιατροδικαστικά συγγράμματα που αναζητήσαμε στην Ιατρική Βιβλιοθήκη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, η παρουσία αυτών των ασφυκτικών κηλίδων – στικτών αιμορραγικών εστιών είναι για την ασφυξία καθοριστικής σημασίας διαγνωστικό στοιχείο, σε σημείο ώστε όταν υπάρχουν δεν αναζητείται άλλη αιτία θανάτου.
Η εξέταση
Η εξέταση των συγκεκριμένων κηλίδων (πειστήρια) αποσκοπεί στη διαπίστωση της προέλευσης της αιτίας της κηλίδωσης (π.χ. είναι πράγματι αίμα) αλλά και στην εξακρίβωση της σχέσης που έχει το συγκεκριμένο αντικείμενο -πειστήριο-, πανάκι, με την εγκληματική ενέργεια, εν προκειμένω τον θάνατο της Ίριδας. Οι κηλίδες που αφορούν την ιατροδικαστική είναι, ως εκ τούτου, ποικίλης φύσεως και δημιουργούνται από διαφορετικά υγρά του σώματος ή εκκρίματα, όπως είναι το αίμα, η σίελος, το σπέρμα, κ.τ.λ. ή/και εκκρίματα σε ανάμειξη, όπως εν προκειμένω. Συχνά, μάλιστα, η αναγνώριση αυτή των κηλίδων διευκολύνεται με διάφορα τεχνικά μέσα, όπως π.χ. με τον φωτισμό με ειδική λυχνία (υπεριώδες φως με το οποίο φθορίζουν). Μετά την εντόπιση των κηλίδων περιγράφονται το σχήμα, το μέγεθος, η θέση τους και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Χρήσιμη είναι η φωτογράφηση, με την παρουσία βαθμολογημένου παραπλεύρως στοιχείου (π.χ. υποδεκάμετρο), για την εκτίμηση του μεγέθους από τρίτο ερευνητή. Τα πειστήρια αυτά περισυλλέγονται κατάλληλα σε ειδικές συσκευασίες και ακολούθως φυλάσσονται για να συσχετιστούν με τη δικογραφία του εγκλήματος. Τα κυριότερα από τα ιατροδικαστικά ζητήματα σε κηλίδες αίματος είναι τα εξής:
1. Είναι πράγματι αίμα.
2. Προέλευση του αίματος.
3. Από ποια περιοχή του σώματος προέχεται.
4. Με ποιον «τρόπο» εξαγγειώθηκε το αίμα.
5. Ποια η ηλικία των κηλίδων.
Οι διάλογοι σοκ Ρούλας – Μάνου
Λίγο καιρό μετά τον θάνατο-δολοφονία της Ίριδας και ενώ η Τζωρτζίνα νοσηλευόταν στη ΜΕΘ του Ρίου, μετά την πρώτη δυσεξήγητη ανακοπή που υπέστη στις 11 Απριλίου 2021, η Ρούλα Πισπιρίγκου παθαίνει «αναλαμπή» και ζητεί από τον Μάνο Δασκαλάκη το τηλέφωνο της ιατροδικαστού Τσιόλα προκειμένου να πάρει πίσω το πανάκι! Οι διάλογοι τους οποίους είχε αποκαλύψει η «Μ» προκαλούν σοκ και εύλογα ερωτήματα σχετικά με τον λόγο που μια χαροκαμένη -υποτίθεται- μητέρα επιθυμούσε να της επιστραφεί ένα τόσο μακάβριο ενθύμιο που συνέδεε το βρέφος με τον άλλο κόσμο. Ο διάλογος έχει ως εξής:
- Ρούλα: Στείλε μου το τηλέφωνο της Τσιόλα. Θέλω να μου δώσει το πανάκι της μπέμπας πίσω.
- Μάνος: Τι αναλαμπή είναι αυτή;
- Ρούλα: Είδα ένα όνειρο ότι κάτι έκαναν στο πανάκι. Και θέλω να το πάρω πίσω.
Ευτυχώς το πειστήριο δεν επιστράφηκε ποτέ στην κατηγορουμένη, εξετάστηκε πλέον υπό άλλο πρίσμα και αποτελεί ένα ακλόνητο στοιχείο της δικογραφίας.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
